آشنایی با اصطلاحات مشترک پمپ (6) - نظریه کاویتاسیون پمپ

کاویتاسیون پمپ: نظریه و محاسبه

نمای کلی از پدیده کاویتاسیون
فشار تبخیر مایع فشار تبخیر مایع (فشار بخار اشباع) است. فشار تبخیر مایع مربوط به دما است. هرچه درجه حرارت بیشتر باشد ، فشار تبخیر بیشتر می شود. فشار تبخیر آب تمیز در دمای اتاق 20 ℃ 233.8pa است. در حالی که فشار تبخیر آب در 100 ℃ 101296pa است. بنابراین ، هنگامی که فشار به 233.8pa کاهش می یابد ، آب تمیز در دمای اتاق (20 ℃) ​​شروع به تبخیر می کند.
هنگامی که فشار مایع به فشار تبخیر در دمای معینی کاهش می یابد ، مایع حباب هایی تولید می کند که به آن کاویتاسیون گفته می شود. با این حال ، بخار موجود در حباب در واقع کاملاً بخار نیست ، بلکه حاوی گاز (عمدتا هوا) به شکل انحلال یا هسته است.
هنگامی که حباب های ایجاد شده در طول کاویتاسیون به فشار زیاد ، حجم آنها کاهش می یابد و حتی ترک می شود. این پدیده ای که حباب ها به دلیل افزایش فشار در مایع ناپدید می شوند ، فروپاشی کاویتاسیون نامیده می شود.

پدیده کاویتاسیون در پمپ
اگر پمپ در حال کار باشد ، اگر منطقه محلی قسمت سرریز آن (معمولاً جایی در پشت ورودی تیغه پروانه) باشد. به دلایلی ، هنگامی که فشار مطلق مایع پمپ شده به فشار تبخیر در دمای جریان کاهش می یابد ، مایع شروع به تبخیر در آنجا می کند ، بخار تولید می کند و حباب تشکیل می شود. این حباب ها با مایع به جلو جریان می یابند و هنگامی که به فشار بالایی برسند ، مایع با فشار زیاد در اطراف حباب ها حباب ها را مجبور می کند به شدت کوچک شود و حتی پشت سر هم بگذارد. هنگامی که حباب ترکید ، ذرات مایع حفره را با سرعت زیاد پر می کنند و با یکدیگر برخورد می کنند تا چکش آب تشکیل شود. این پدیده در هنگام بروز در دیواره جامد باعث آسیب به خوردگی به اجزای بیش از حد خواهد شد.
این فرآیند فرآیند کاویتاسیون پمپ است.

تأثیر کاویتاسیون پمپ
سر و صدا و لرزش ایجاد می کند
آسیب خوردگی اجزای بیش از حد جریان
تخریب عملکرد